vrijdag 21 oktober 2011

Vakantie in Innvik

Een weekje herfstvakantie. Voor ons de gelegenheid om er even tussen uit te gaan na vele weken van drukte. Dit keer zitten we in een huisje in de buurt van Stryn. De rit er naar toe was prachtig. Het weer was lekker, geregeld zon en geen regen. In de buurt van Grotli lag zelfs al een laag sneeuw van een centimeter of 5-10. We wilden over de Oude Strynfjellet rijden want die was open volgens de borden. De eerste kilometer ging goed en toen was er te veel sneeuw om met je zomerbanden over heen te rijden. Dus we zijn maar gekeerd en via de gewone weg richting Stryn gereden.In Stryn stonden er borden dat de weg van Olden-Innvik dicht was. We probeerde toch door te rijden om te kijken wat er aan de hand was. Onderweg nog gevraagd wat er was en men zij dat er een steenlawine was geweest die de weg had geblokkeerd. We zijn toch doorgereden om te kijken of het problem inmiddels was opgelost. Maar nee hoor. De weg was dicht en je zag de stenen naar beneden komen. We moesten nog 10 kilometer voor we op de bestemming waren, maar de opleidingsweg was 125 km en een overtocht met de veerboot. Ja dan ga je maar keren want je hebt geen keus. Dus in plaats van om 18.30 aan te komen werd het 22.30. Toen we bij de veerboot aankwamen was die net weggevaren en moesten we 45 minuten wachten tot de boot weer kwam. Dus het was een flinke vertraging voor ons.

De volgende dag konden we pas zien hoe het uitzicht was van ons huisje en hoe de rest van de omgeving er uitzag. Vanuit de woonkamer zag je de fjorden. Als je de straat overstak zat je aan het fjord. Een mooi plekje voor Okke om te vissen.
Die dag regende het bijna de hele dag dus zijn we een rondje gaan rijden richting Fløro. De weg naar Stryn was nog steeds dicht dus we konden alleen maar richting het zuiden rijden. Af en toe was het wat droger, maar het regende bijna de hele dag. Toch nog bij 2 watervallen wezen kijken en de kerstafdeling van het tuincentrum bekeken.

Maandagmorgen was het nog steeds niet droog en de weg naar Stryn was nog steeds dicht. Dan maar weer richting het zuiden gereden en boodschappen gedaan in Sandana. In de droge momenten is Okke wezen vissen en je raad al wat er op het menu stond die avond. Toen we aan het eind van de dag terugkwamen uit Sandana was de weg naar Stryn weer open. Dus de volgende dag konden we mooi Stryn eens gaan bekijken. Weer kwam de regen met bakken uit de lucht, maar gelukkig zou het weer later in de week beter worden.Wat boodschapjes gedaan en wat rondgereden. We kwamen bij een mooie gletsjer uit die we hebben bekeken. In de regio van Stryn ligt het Jostedalsbreen. Een bekende gletsjer die meerdere uitarmen heeft die je kan bezoeken. De Briksdalbreen hadden we jaren geleden al eens beklommen, dus die hebben we deze keer niet gedaan.

We wilden ook graag het Geirangerfjord bezoeken, maar we wisten dat het rond deze tijd van het jaar moeilijk zou worden omdat de weg dicht zou kunnen zitten. We probeerde er toch te komen, maar ongeveer 5 kilometer voor de afslag naar Geiranger lag er zoveel sneeuw op de bergpas dat we maar zijn omgekeerd, want met die zomerbanden van ons leek het ons geen goed idee om door te rijden. Onze winterbanden hebben alleen spijkers en daar mag je niet voor 1 november meerijden. Hadden we gewone winterbanden dan hadden we al banden gewisseld voor dat we op vakantie gingen, maar dat kon nu niet en dat was op sommige plekken best handig geweest om goede banden te hebben. Maar het werd dus geen Geiranger, maar we zijn wel allerlei andere weggetjes ingeweest en van het landschap genoten.

Eindelijk werd het weer beter. Zon en haast geen regen meer.
Om toch het gevoel te hebben om bij het Geirangerfjord geweest te zijn, kon je ook een andere weg nemen. De weg richting Hjellesylt-Stranda. Dan kom je aan de andere kant van het Geirangerfjord uit en daar was het ook heel mooi. De weg naar Stranda was al heel mooi en bijzonder. Weer een heel ander landschap. We waren heel blij met het betere weer, want nu kon je de fjorden beter zien, de toppen van de bergen beter zien. Alles ziet er dan gelijk veel vriendelijkere uit.

Vanwege de sneeuw op de bergpas besloten we om naar huis te rijden via een andere weg. We hoopten zo de sneeuw te ontlopen en niet in de problemen te komen met onze zomerbanden. We gingen niet direkt naar huis,maar we zouden nog naar Gjøvik gaan om Wencke en Ralf te bezoeken. We zijn blijven slapen en hebben er nog 2 leuke dagen van gemaakt voor we echt naar huis gingen. De alternatieve weg die we hebben gereden naar Gjøvik was prachtig. Heel veel gezien en er ontzettend van genoten. De alternatieve route ging via Skei (daar heb je een hele mooie kerstwinkel, het hele jaar open), dan richting Sogndal, Kaupanger en Dokka naar Gjøvik.

Maar nu zijn we weer thuis en zijn we weer in ons normale ritme. We waren nog geen dag thuis en Okke kreeg al weer een aanbod voor een nieuwe baan. Voor de lessen Kunst en handwerk op de middelbare school zochten ze nog iemand die fotografieles kan geven en de leerlingen kan leren om foto's te bewerken. Deze baan is een paar uurtjes per week en op dit moment dat ik dit schrijf, is Okke al begonnen. Aan deze lessen is een fotoproject aangebonden. Ooit was het project Landbouw, dit jaar is het project Bosbouw. De leerlingen moeten foto's van Bosbouw maken en daar begeleid Okke ze dan mee. Aan het eind van het schooljaar wordt er dan wat met die foto's gedaan. Op dit moment zijn ze met de leerlingen naar het bos. Daar wordt van alles verteld en moeten ze foto's maken. Een spannende baan erbij voor Okke.

Hier onder een deel van de foto's van onze vakantie. We hadden zo veel foto's gemaakt dat ik maar een selectie heb moeten maken om jullie niet te vervelen met honderden foto's.



Innvik

Onze omgeving